Hans Hellmut Kirst - De wolven

Historische roman

Het boek bestaat uit 3 delen:

   HET UUR VAN DE WOLVEN 1932/33

   HET FEEST VAN DE WOLVEN 1938/39

   VLUCHT VAN DE WOLVEN 1944/45

'De wolven' verscheuren de vrede in Maulen, een paradijselijke uithoek van de wereld, gelegen in het zuidelijk deel van Oost-Pruisen, tussen moeras, bos en water.

In het begin merkte men hier niet veel van Hitler.
De nazi’s werden als curieuze zonderlingen beschouwd.
Later zag men wie deze lieden waren, die de moord op medemensen voor een deugd tot welzijn van de staat verklaarden.
Maar toen was het te laat, de SA hield het dorp in zijn verstikkende greep.

Geweld, intriges en terreur verstoorden het landelijke leven.
Alfons Materna, de hartstochtelijke levensgenieter, neemt de strijd op tegen de machten die zijn vaderland in duister hullen.
Midden in die ondergang gaat hij zijn eigen oorlog voeren…

De opkomst en de ondergang van het Derde Rijk worden weerspiegeld in de kleine wereld van het dorp Maulen.

Indringend tekent Kirst hoe deze misdadigers bijna ongemerkt dit verdraagzame dorp in hun demonische macht krijgen.

• 'Wie met de wolven huilt, die hoeft zijn hondeleven niet te laten.'   
       Spreekwoord uit Masuren

Dit verhaal van een zekere Alfons Materna speelde zich dus af in een van die afgelegen hoeken van deze aarde, waarin de tijd schijnt stil te staan.
Dit land heet: Masuren.

Nauwkeuriger: het dorp Maulen, gelegen in het zuidelijk deel van Oost-Pruisen; tussen moeras, bos en water.

De gebeurtenissen begonnen in 1932/33 – ze liepen af in de twaalf jaar die erop volgden.
In die jaren werd deze wereld vernield – als door wilde zwijnen die een tuin binnendringen.

Maar voor deze ramp zich kon voltrekken, waren in Masuren verwekking en dood zo algemeen voorkomend als regen en zonneschijn.
De aarde was bed en doodskleed, en menselijke hartstochten schenen niets anders te zijn dan natuurwetten.
En er waren er heel wat die deden alsof ze met God hadden geknikkerd.

Deze Alfons Materna wilde echter leven – verder niets.
De prijs die hij daarvoor moest betalen, was hoog.
Er stierven mensen bij.

Maar toentertijd konden in Masuren zelfs nog lijken gelach opwekken.