Anne-Gine Goemans – Dhr. weigert zorg

Liefdevol en ontluisterend verslag over een vader met dementie in het verpleeghuis

Waargebeurd

Actueel en urgent verslag op basis van de dagelijkse rapportages van een zorginstelling.
Voor de lezers van Ma van Hugo Borst.
Een ode aan alle medewerkers van verpleeghuizen.

'Welke dag is het vandaag?'

'Wat een belachelijke vraag.'

'Welke dag is het vandaag, meneer?'

‘Prima.
Ik speel het spelletje mee.
Januari.’

De vader van Anne-Gine Goemans verbleef drie jaar lang op de gesloten afdeling van een verpleeghuis.
Zijn dementie maakte het hem onmogelijk thuis te blijven wonen.

In 'Dhr. weigert zorg' laat Anne-Gine Goemans de rauwe realiteit zien van haar dementerende vader.
Ze maakte een selectie uit de dagelijkse rapportages van de zorginstelling over haar tweeëntachtigjarige vader.
Zijn verzorgers worstelen met de toenemende agressie en ongeremdheid van hun cliënt, die op zijn beurt worstelt met zijn laatste levensfase.
De rapportages worden afgewisseld met Goemans' eigen impressies en herinneringen aan haar vader en jeugd.

Anne‑Gine Goemans’ 'Dhr. weigert zorg' is een aangrijpend, soms indringend, maar altijd liefdevol portret van haar dementerende vader — hier aangeduid als “de heer”.

• Het boek borduurt voort op gewone dagelijkse rapportages van het verpleeghuis, waarin verzorgers – vaak zonder franje – vastleggen hoe haar vader reageert: agressie, verwarring, momenten van charmante helderheid.
  
  
• Deze rapportages worden afgewisseld met persoonlijke impressies en herinneringen van Goemans, die reflecteert op hun complexe vader‑dochterrelatie, inclusief jeugdherinneringen en haar worstelingen met zijn obstinate, manipulatieve kanten.
  
  
• Resultaat: een heftige mix van objectieve observatie en emotioneel commentaar, wat de lezer direct meeneemt in de uitdaging van dementiezorg en de impact op zowel cliënt als familie en personeel.
  
  

Thematiek & impact

• Dementie & zorg in een verpleeghuis:
  de rauwe realiteit van een gesloten afdeling, met dagelijkse confrontaties voor zorgverleners.
  
  
• Familiemigratie:
  Goemans balanceert haar professionele afstand met persoonlijke betrokkenheid; ze toont hoe liefde blijft bestaan, zelfs als herinnering langzaam vervaagt.
  
  
• Ode aan zorgverleners:
  het werk van verzorgers krijgt lof — zwaar, soms ondankbaar, maar doordrongen van inzet, wat bleek uit de boekoverhandiging met erkenning van personeel van Meerhoeve.
  
  

Waarom lezen?

• Het biedt echt inkijkje in zowel dagelijkse zorgsituaties als familiedynamieken.
  
  
• Het breekt het taboe op moeilijke zorggesprekken; Goemans laat zien wat er daadwerkelijk gebeurt, voor cliënt en professionele zorg.
  
  
• Het is een eerbetoon, zowel aan de onzichtbare helden in de ouderenzorg als aan de kracht van liefde voor een mens die zichzelf verloren ziet gaan.
  
  

Conclusie

'Dhr. weigert zorg' is een warm, eerlijk, maar soms pijnlijk betoog: een document voor wie de werkelijke kosten van dementiezorg wil vatten — menselijk, systemisch én emotioneel.

Een aanrader voor iedereen die met ouderdom, geheugenverlies of professionele zorg te maken heeft.