Robyn Engelen - Kinderen

Verhaal

Fragment

[...]

Het eerste wat opviel toen ze het dorpje binnenreden, waren de bordjes 'Attention les enfants'.
Ze waren wel in meer dorpjes geweest waar zulke bordjes stonden, maar dat waren er steeds maar een paar, in de buurt van een school of speelplek.
Hier stonden ze overal, op elke hoek van de straat, bij ieder zijstraatje, nergens stonden ze niet.
Overdreven.
Lachwekkend bijna.

 - 'Ze moeten hier wel heel bang zijn dat er iets met hun kinderen gebeurt,'  grapte Claudette.

Het dorpje heette Printempsville, ze hadden het een uur geleden al vanaf de berg zien liggen, een klein Frans plattelandsdorpje, ingeklemd tussen de bergen, de witte huizen en het kerktorentje schitterden in de brandende zon.
Aan het eind van de dag was het nog boven de dertig graden.

Terwijl ze van boven op het dorpje neerkeken, besloten ze dat dat het eindpunt van vandaag moest zijn.
Ze hadden er al bijna honderd kilometer op zitten, berg op berg af, en dat met die hitte.
Als ze veel langer door zouden gaan, zouden ze te moe worden, en vochtgebrek lag op de loer.
Bovendien beviel de naam van het dorpje hen wel.
Claudette wees op een bordje 'Chambres d'hötes' dat aan een gebouw gespijkerd was.

Het duurde lang voor er iemand reageerde op hun gebel.

Net toen ze wilden vertrekken, hoorden ze iets. ..
Moeizaam geschuifel...

[...]